آزادی تا مرز بی حرمتی

كودكانی كه كار‌های نادرست انجام می‌دهند، آنهایی هستند كه بیشتر از همه به دوست داشتن نیاز دارند .

كودكی دوران كسب تجربه‌ها و احساسات گسترده است. كودكی، توپ بازی در پارك، دوچرخه سواری، بازی با دوستان و داشتن اوقات خوش است. كودكی یعنی داشتن یك زندگی بدون مسوولیت و كشف سرگرمی‌های تازه در هر روز. كودكی دورانی است كه كودكان دنیای اطرافشان را با دقت مشاهده می‌كنند و بی‌اختیار، نظرات و ایده‌هایشان براساس همین مشاهدات، شكل می‌گیرد.

كودكی سن انعطاف‌پذیری است از این‌رو هر كودك به حداكثر توجه و عشق والدین، اعضای خانواده، معلم و دیگر افراد اطراف خود نیاز دارد. به هر حال، همه كس تصویر دلپذیری از كودكی خود ندارد. تجربیات ناراحت‌كننده مانند: از دست دادن یكی از والدین یا كسانی كه دوستشان دارند، آزار‌های خانگی، اعتیاد والدین یا بیماری‌های جدی، زخم بزرگی بر روح معصوم كودكان بر جای می‌گذارد.

حتی توهین‌های كلامی یا رقابت بین فرزندان كه برای برخی افراد مشكلاتی هستند كه زود فراموش می‌شوند، می‌تواند تاثیر منفی بر برخی دیگر بگذارد. در این زمان‌ها كنار آمدن با كودك برای والدین به شدت مشكل خواهد بود. كنار آمدن با كودكان در شرایط سخت شاید آسان نباشد، اما این مرحله‌ای است كه نیاز به صبر و توجه بیشتری دارد.

اگر شما پدر و مادری هستید كه تصور می‌كنند در مورد كنار آمدن با كودك مشكل‌سازشان نیاز دارند با كسی مشورت كنند، اولین كاری كه باید انجام دهید این است كه به فرزند خود به چشم یك كودك مشكل‌ساز نگاه نكنید. یكی از نكات مهم در تربیت كودكان، صبر والدین در مواردی است كه كودك رفتارهای غیرمعمولی انجام می‌دهد.

 برای مثال رفتار‌های تهاجمی شدید از خود نشان می‌دهد یا به شدت گوشه‌گیر و منزوی می‌شود، سعی كنید ریشه اصلی مشكل را در كودك شناسایی و تجزیه و تحلیل كنید. با كودك خود حرف بزنید، رفتارهای او را با دقت زیر نظر بگیرید، با دوستان فرزندتان صحبت كنید و این مشكل را با معلم او مطرح كنید. البته بهترین و مطمئن‌ترین كار در صورت بروز رفتار‌های بسیار غیرمعمول مشورت با یك مشاور یا روان‌شناس كودك است.

اولین و مهم‌ترین قانون در تربیت كودكان این است كه خود را درگیر مشكلات كودك كنید. البته شما نباید پدر و مادر آزاردهنده‌ای باشید كه در همه مسائل فرزندشان دخالت (فضولی) می‌كنند، بلكه فقط باید سعی كنید تا آنها از مسیر اصلی زندگی منحرف نشوند. همیشه یك رابطه سالم با فرزند خود داشته باشید و سعی كنید این ارتباط به نوعی باشد كه هر وقت كودك به شما احتیاج داشت، شما در دسترس او باشید و راهكارهای مفید به او ارائه دهید، نه این كه یك دیوار سرد و سخت از قانون بین خود و فرزندتان بكشید.

با احترام با كودكان رفتار كنید. به آنها اجازه دهید از خانه خارج شوند و دنیای بیرون را از دیدگاه خودشان تجربه كنند اما به قدری به آنها عشق بورزید كه همیشه در آخر به سمت شما بازگردند.

به عنوان پدر یا مادر همیشه سعی كنید فرق بین آزادی بیان و بی‌حرمتی را برای كودك توضیح دهید. آموزش آزادی به همراه احساس مسوولیت در كودك شاید یكی از بزرگترین دستاورد‌های والدین در یك تربیت خوب باشد.

 آموختن تفاوت بین سفید وسیاه به كودك بسیار آسان است یعنی خیلی راحت است كه هرگاه از كودك اشتباهی سر زد سر او فریاد بكشید و او را توبیخ كنید و هرگاه كار خوبی انجام داد او را تشویق كنید، اما هنر این است كه والدین بتوانند مناطق خاكستری زندگی را به كودك نشان دهند